Ég og þú
og svartir sandar
Uppþurrin ást
í óbyggðum andar
Leiðin heim
í hlykkjum liggur
Ískalt reg
og kolniðamyrkur
Feigan dreymir dauða sinn
kulin hjörtu villast
Minningin um hver við vorum
vonin dauð og ástin þorrin
Svartir sandar
Óbyggðar anda
Этот текст прочитали 196 раз.