Bu şehir bana kaybettirdi bir daha gelmem
Hayatımı s.ktin istanbul ne bıraktın elde
Annem hep derdi çekiceksin oğlum elden
Hep ellerden çektim anne gurur duyma benle
Şimdi bir sigara sandalyede oturan bir adam
Onca kahkahanın içinde somurtan bir adam
Bu adam benim çok değiştim bir anda
Dostlarıma teşekkürler sizde s.kin bir yandan
Yaşamak istemiyorum ya da nefsim gebersin
Kötülüğün olmadığı dünyada bile kötüyü seversin
O zaman iyilik bir iyilik yapıp bana iyiden iyi seversin
Peki o zaman samet öldüğünde acıyı hissedermi
Sattığım dost değil kişiliğim sahibinden
İskontu almıcam ama fiyat ne sahi bilmem
Bir kaç insanın düşündüğü gibi dahimiyim ben
Dünkü sokakta yatan tinerciden daha mı iyiyim ben
Tek bir gururum kaldı onuda benden çalmasınlar
Kazandığım bile çok değil verildi en azından
Alcağınız yok yokuda benden almasınlar
Çok şükür yaşıyorum beş parasız en azından
Anlatma ve yaz olanı susarım güvenliğim için
Sevdiğim müzik anlatır olanı güvendiğim için
Bir tohum diktim hayatıma büyüyüp olgunlaşmak istedim
Kendimi öldürmüşüm fazla su verdiğim için
Tanrım akıl ver bu ne değişik bir hüküm
Biraz da olsa hafiflesin şu sırtımdaki yüküm
İnsanların verdiği akla yok bende iyilik
Nasihat istemiyorum anlayın artık çocuk değilim
İnanın mutlu görünen parlak ışığım sönmekte
Bir tat kalmadı şu sıralar meşgulüm ölmekle
Etrafımda bir çok insan geliyor bunu görmezden
O çok yakınlarım sevinmicek ölmessem.