Ποιος θέλει να `χεις μέσα σου φωτιά,
ποιος ξέρει τι ζητάς,
η ελπίδα είν’ το τέλος κι η αρχή
σε κάθε σου στιγμή.
Ανατέλλομαι και βυθίζομαι στο βυθό των ουρανών
εκεί που όλα είσαι εσύ,
φτάνει να ποθήσεις, δρόμους να αλλάξεις,
και τους θησαυρούς παντού σκορπάς, μη σταματάς,
ούτ’ ένα σημάδι πίσω μην αφήσεις σ’ ό,τι λησμονάς.
Την πιο πολύτιμή σου ομορφιά
κρατούν τα μυστικά,
κορίτσια, καλοκαίρια φωτεινά,
τραγούδια σιωπηλά.
Ανατέλλομαι και βυθίζομαι στο βυθό των ουρανών
εκεί που όλα είσαι εσύ,
φτάνει να ποθήσεις, δρόμους να αλλάξεις,
και τους θησαυρούς παντού σκορπάς, μη σταματάς
ούτ’ ένα σημάδι πίσω μην αφήσεις σ’ ό,τι λησμονάς.