Νύχτα θερμή
κρυφοί καημοί
κι από μακρυά κάποιας κιθάρας στεναγμοί
τ’ άστρα ψηλά φέγγουν δειλά
κι ένα τραγούδι ερωτικό φτάνει απαλά
Και το φεγγάρι που αγρυπνά
την ιστορία την παλιά μας μου ξυπνά
Απόψε σε θυμάμαι
γιατ’ είναι ίδια η βραδιά σαν εκείνη
που μου πες πως λυπάμαι
μα είναι γραφτό η κάθε αγάπη να σβήνει
Και τώρα που `χεις φύγει τρελή
η νύχτα με τυλίγει θολή
εσένανε θυμάμαι
και το στερνό μας φιλί
Είναι κουτό ν’ αναζητώ
κάποιο ρομάντζο που `χει σβήσει ονειρευτό
και προσπαθεί ν’ αντισταθεί
σε δυο καρδιές που `χουν χωρίσει και χαθεί
Αλλά της νύχτας η σιγαλιά
πάντα τη σκέψη μου τη φέρνει στα παλιά
Этот текст прочитали 332 раз.