Verse 1:
Kafamı nereye çevirsem senden ufak bi iz
Hayatımdan çıkman için söyle nedir bariz
Çözülmeyen denklemin içinde en değerli x
Hayatımın denkleminde sana eşittir bunu bil
Gülünce çıkan gamzenin içinde yaşadım
Yine kızdığın şeyi yaptım içince sapıttım
Bitince anladım bu son demek geliyor içimden
Fakat içimde sana ait bi onur kalmadı
Bazen sert essede üşütmezdi rüzgarın
Engellemeye kalksamda senle gider bir yarım
Nedir bu anlamadım yine sen kazandın
Seninle düşlerimdi dünler değil yarın
Ummadığım birşey oldu alıştım yokluğuna
Ya da ben saçmaladım alıştırdın yokluğuna
Senle razıydım ben karın tokluğuna
İnanmak istemiyorum sensiz yarın olduğuna
Verse 2:
Bir gün çıkıp gelir misin emin değilim
Sonunda sen varsan eğer her yolla gelirim
Tek çare olsa keşke gel demekle gelişin
Unutmadım biliyorum var her çıkışın bi inişi
Sen hariç kalbimde ki herşey teferruat
Beraberinde götürdüğün mutluluğumu kenara at
Senden başka melek olmasın diye kırdım kaç kanat
Tek başıma kızıyor bana geçtiğimiz her sokak.
Yeni bir okyanusa yelken açtın galiba
Herkese mutluyum derken kaçtın adeta
Desemde elveda sonunda aldım hep yara
Dokunmaya korkttuğum teninde düştüm uçuruma
Çok mu şey istedim senden tek derdim anlaman
Umut yok diyolar ama kalın kafam anlamaz
İçim hergün kararıyor isterdim ışık bırakman
Anlamsız bi sıfatım sendin tamlamam