Sayedar:
Bizler kazanmak nedir hiç bilmemiştik
Çünkü her sorunda aklımız yerine kalbimizi dinlemiştik
Güvenmiştik, karşılık beklemeden herkese
Takmadık hiç dünya kahpe kanma sakın dense de
Bilmiyorsun zaman öyle hain
Sanma böyle tertemiz hep zaman öyle fail
Bir bakmışsın yalnızlık var dört duvarda
Kimse halin nedir sormaz bile buna dostların da dahil
Gidersem en dikenli yollar bana hasret kalır
Pek güneş de doğmaz artık, ruhu kasvet alır
Maske takıp hep gizledik kendimizi basket atıp
Eğlendiğim günler öyle eskidendi paslı tadı
Şimdilerde farklı dertler, yalnız baki dertler
Her zaman bu taki canıma tak ettiren safi dertler
Hep anlattım her zaman hep dinledim kendim
Yine bir görüşme sonlandı şimdi gitmeli sanki
Önder Şahin:
Güzel günler hep gelir, bu bitmeyense bir ömür
Elinde panzehirle zaman akıp giden bir nehir
Hatalarına sırt çevirme, karakterine etkidir
Fakirken herkesin hayali zengin olmak değildir
Yüzme bilmeden bu derin sulara atladık
Bizimle yol yürür ahali, iyi olup kazandık
Kor ateşte, kor kazandı boşuna böyle yanmadık
Bu yolların vebali boynumuzda hiç de durmadık
Tamam tökezledim, yere de düştüm üstüm hep çamur
Ayaklanıp da zafere doğru koştum hem de çok çabuk
Vakit yok, yaş da kemale erdi mevsim hep soğuk
Akıp giden zamanın arası benimle sanki hep bozuk
Yere düşerim beni ayağa kaldır
Bunun neresi dost, neresi candır
Bi ikilemin içine girip kendini kandır
Bu masala veda edip beni uyandır