Verse 1;
34 drama moruk bu şehir darma duman
Hayatın olur duman sokaklar kan ve kumar
Dün diye bişey yoktur geçmişi silmişin
Serdar Akar filmleri gibi dünyan itici
Patlat mora çalan gözlerini kavgalarda
İşlek bi caddedeki vukuatında damgalarlar
Yalancı sevdaların yalancı rampalarda
Yalancı sevdanında yalancı pol palarda
Ortalığın kızıla çaldığı dakikalarda
Malımsı kuzuyum evet muhtemelen öyledir
Çıkart artık gömleği baban zaten öğrenir
Bu işler böyledir ikinci öğrenim
Nakitten söz ediyorum moruk biraz paradan
Dolandırıcı düşünceler affetsin yaradan
Gayri meşru melodiler müzik zaten paravan
Akıllarını çelebilirim kimseden çalamam
Verse 2;
Şirinler sokaklarda ama görev yerinde değil
Aksiyonel fonksiyonluyum bu elimde değil
Adrenalin yükselince en yakındaki demir
Bu yumruklar yetmiyorsa eminim elimdedir
Sabaha karşı 5:30'da baktığında şehire
o kadar kötü değil be aslında sayılabilir şirin bile
Kaos o kadar büyük ki aman diler
Her köşe başında tipi kayık haramiler
20.000.000'a yakın zombie hepsindede ayrı fobi
Zaman öldürücek bi hobi öldürmekte olabilirdi
Umutsuzluğun göstergesi piyango bayileri
Krallar kraldır gelene kadar daha iyileri
Zaman hiç bişey öğretmez tecrübeler öğretir
Bu yüzden 18 yaşımda sözlerim böyledir
Elektrikli sandalyemi kabusta görmedim
İdam vakti geldiğinde