adına şiir yazdım bi gün yarim o gün vardı
o günden bugüne kaldırımlar hep ıslak
çünkü dondurdum zamanı bu son durgun sabahım
otur biraz dinlen yorgunsun hayatım
ya solgunsun bayadır, gel de çöz düğümü
geç kalınmış bi manada şence köy düğünü
anlamazsın anlamak istersen hayal et
bi gün bi başka kadını sarmaş dolaş benle gördüğünü
güzel değil demi? vaziyet budur kadın
yazıp çizdim bi ton çizgi tesadüfler umutladım
çok şey istedin de ben sade kulum kadın
sen gittin hemen sonra mutluluğumu uğurladım
dönersin ya bi mevsim en iyi mevsim o
yılın o vakti dalga dolu ve genelin seyri yok
uzakteyken ben hep yastayım elimiz değmiyo
ve sen yokken bu hayat beni hiç sevmiyo
her gece uzanırken yatağına
herkese uzak olduğun bir anda
gördüğünü düşün rüyanda, beni..
hemen uyanma..
darda kaldığın zamanlarda
hayattan bi tat almadığında
gördüğünü düşün rüyanda, beni..
hemen uyanma..
deniz kokan pürüzsüz beyaz tenin ve sen
veya senin neşen veya benim
sema güneş dolu ve gel buraya yağmurlarla yetinme sen
dünyayı susturmaya inan ki sesin yeter
yeter ki benimle gel kırılsın o testi
isterse yok etsin hayat hayatım yok etsin
sen yokken çok eksik hatta sen olmadıkça,
malda mülkde gözüm yok yok yarim boş hepsi
bu yüzden bak.. (bak..)
düşkün omuzlarımı bedenim zor taşıyo
sen ve öncesi var güzelim sonrası yok
her geçen saniyede nefes almak zorlaşıyo
tabiki benim sebep ele suç atmam
her yanımda duvar var gene gene tuzak var
gir rüyama bak bana el uzaktan
ve uzun sürsün biraz lütfen hemen uyanma
her gece uzanırken yatağına
herkese uzak olduğun bir anda
gördüğünü düşün rüyanda, beni..
hemen uyanma..
darda kaldığın zamanlarda
hayattan bi tat almadığında
gördüğünü düşün rüyanda, beni..
hemen uyanma..