Yanımda uyandığın o günden sonra değiştim, ölümden başka hiçbir şey bizi ayırmaz demiştim.
Ki ölmek istediğini hatırla, konuşmadığımız an.Sen o güzel saç rengini şimdi başkası için değiştir.
Kıyamet habercisi gibiydi evden çıkışın.Ogün gitmeliydim yoktu param, sandım ki çıkışır.
Adımı silip başkayısla yaşamak istediğin o zaman, yıkılan binalar ve anlarım en altta kalıp sıkışır.
Yüzüne dokundum kalmasın o damla.Gözünü kapatır ellerim son anda.
Oraya değil gömdüm odamda uyu beni bırakma.
Nakarat.
Bu son hatam dinle önce.Ölüm yalan söyleyince.
Benim, yanan sözlerinle susan.Bitti mi söyle?
Sen hiç nefes almayınca.Dönüp bu kez bakamasamda.
Toprak olup bahçemizde uyan, bitti mi söyle?
2.Verse.
Yanımda olmadğın her gün endişem katlandı.Bir gün hasta olduğunu duydum sanki o an yaşlandım.
Hastanede kötü bir haber almamak için saklandım, öldü haberi kulağımdan girip kalbime saplandı.
İstedim o an dünyaya gözyaşı yağdırıp yok olmak lakin çıkışmayan paramın önemi kalmadı.
Bana söylediğin son söz yitirdi anlamını.Yoksun demekki anlamı yok hoşçakalmamın.
Yüzüne dokundum kalmasın o damla.Gözünü kapatır ellerim son anda.
Oraya değil gömdüm odamda uyu beni bırakma.
Nakarat.
Bu son hatam dinle önce.Ölüm yalan söyleyince.
Benim, yanan sözlerinle susan.Bitti mi söyle?
Sen hiç nefes almayınca.Dönüp bu kez bakamasamda.
Toprak olup bahçemizde uyan, bitti mi söyle?