Έρχεσαι και φέυγεις όλο μ’ αποφέυγεις
και το μόνο που σε νοιάζει να περνάς καλά.
Παίρνεις και δε δίνεις, πάντα με συγκρίνεις
πες μου πόση αχαριστία έχεις τελικά...
Τι σου χρωστάω, να σ’ αγαπάω
εσύ με καις σαν τη φωτιά,
μου κάνεις στάχτη τη καρδιά.
Τι σου χρωστάω, να ξενυχτάω
και να μη νοιάζεσαι λεπτό
μόνος μου πάω να τρελαθώ...
Έρχεσαι και φέυγεις, στα όρια με φέρνεις,
άλλα λες και άλλα κάνεις πρόσεξε καλά!
Παίρνεις και δε δίνεις και τις πόρτες κλείνεις...
Πες μου πόση αχαριστία έχεις τελικά;..
Τι σου χρωστάω, να σ’ αγαπάω
εσύ με καις σαν τη φωτιά,
μου κάνεις στάχτη τη καρδιά.
Τι σου χρωστάω, να ξενυχτάω
και να μη νοιάζεσαι λεπτό,
μόνος μου πάω να τρελαθώ...
Έφερες τα πάνω κάτω, έκανες τη νύχτα μέρα,
έγινε το άσπρο μάυρο και η λογική μου τρέλα.
Έφερες τα πάνω κάτω, έκανες το γέλιο δάκρυ,
έγινε η αλήθεια ψέμα και δε βρίσκω πια την άκρη...
Τι σου χρωστάω, να σ’ αγαπάω
εσύ με καις σαν τη φωτιά,
μου κάνεις στάχτη τη καρδιά.
Τι σου χρωστάω, να ξενυχτάω
και να μη νοιάζεσαι λεπτό,
μόνος μου πάω να τρελαθώ...