Beni ben akşamımda aradım ay kırıklarında.
Ayrılıkların da tadı yanaklarında,gizli mahçup ellerim.
Ve mantık hislerimde.
Bir satır silinmek istedim ki derleyen yok.
İhtivada kalbim hicvedin,hissedin.
Mükerrer oyla gaspedin bu kalbi, inzivada.
Bir medet dilendi imtiyaz nedendi ?
Kimler erdi dünlere ? ki ben niye şuaya küstüm ?
Ah bu bahçelerde kan bıraktım,al dikenli güllere.
Dudaklar iz bıraktı çok sefer duaya.
Bu kalemde his kalırdı.
Kaç satır vedaya denk ?
Hüdaya bir dilekçe gönder,ellerim yanık.
Kanat kırık,heba olur mu sence varmadan semaya ?
Hayatla dün görüştük,ön sözünde derde düştük.
Öyküler bitirdik öncesiz.
Ve tenkit ettik ilgisiz gidişleri.
Hüner değil mesafesiz kaçışlar.
Alma kalsın ahı,sorma boşver olmasın dönüşleri.
VERSE 2 (SAGOPA)
Yazdıklarımın hepsini kaderden çaldım.
Kaybettiklerimi şarkılarda andım,ağrılarda sol yanım.
Sürmekte olan savaşlar geçmişin ölmediğini vurgular canım.
Rüyalarımdaki işaretlerle güne üzgün başladım.
Korkularımı istemeden basledim.
Kimlik krizi geçirenlere dualar ettim.
Yargıla beni,vakti gelince algıla.
Verilmiş sadakam mı vardı her günün sonunda ?
Vurgula sitemini,aklında kurgula sistemini.
Potansiyel suçlu enayi,şimdilerde çenen kilitli.
Canavarlarım ani çıkar,ruhlarla dans beden yorar.
Tanıdığım beş kişiden dördü bana aynı soruyu sorar.
Bunca varlığın rahatlığında neden Sagopa karamsar ?
Ne bileyim ben life goes on ....
Sessizlik çemberinin tam ortasında mimlenirsen anlamakta zorlanmazsın
yalnızlık ömür boyu zorunlu ders.
Pesimistin siviri dilinin yarısı pers.
Çözümsüz ters-düz edilen tüm denklemler yoruma dayalı ders.