Verse 1
Kendi görsün kendi anlasın, kendi tutsun kendi koklasın
Kendi kaybolmuş bırak kendi bulsun kendini
Kendi kaybetmiş, şimdi bırak kendi kazansın
Yüzler hafızasına kazınsın
Kendi kaşındı, yaralar aşındı (sağlık olsun)
Kendi elleriyle yaptı (oh olsun sersem)
Kendi sorar soruyu, bırak cevap veren kendi olsun madem
Başa geldi, çekilecek matem
Kendi yüzler gördü, üzerlerinde güzel bakan gözler
Kimilerinde kemiklerini kıran sözleri fırlatan dudaklar
Yakınlaştı yüzleri ve belirginleşti gözleri (hah!)
Kendi gördü hepsini !
Yüzleşiyor zaman kendisiyle yüz yüze
Yoğun ve çok da meşgul aklı farklı ifadelerde
Ve hayat devam eder de, o öyle sayar yerinde
Kendi takılıp düştü yere, bırak kendi kalksın bulsun denge...
Nakarat
Uzuyor uzadıkça, bitmiyor bitse
Sevimsiz akşamlar.
Gözleri çok şey söylüyo ama,
Belirsiz aksanlar.
Anlamaya çalıştıkça karmaşa hakim,
Endişe hep var ya!
Bilemedi kendisi gibi diğerini,
Güvensiz insanlar.