Kijk in mijn post,
alleen een herrinnering op een stukje oud papier
Hoe kon jij zo leven ,
alleen maar schuldig ,
en maar plagen met plezier
jij moet toch weten,
dat ik zo niet meer kan leven
Nee ik zal nooit meer,
iets om jou kunnen geven
Laat mij maar gaan,laat m'n alleen
Alleen mijn kinderen, wil ik om me heen
ik kan niet leven meer met jou
Ik ben alles kwijt wat ik wou
Je bedroog me met alles wat je zei
Nu kan je doen nu ben je vrij
Ik wil iemand die ik vertrouwen kan
nee dat kan ik niet op jou
Je foto haal ik van de muur,
denk aan jou nog, geloof me ieder uur
Ik kom er wel overheen,
want ik sta gelukkig niet alleen
Waarom heb je dit gedaan,
je heb alles verloren,nu ben je alles kwijt
Met tranen die jij laat,
zijn geen tranen van spijt
praten
Je bedroog me met alles wat je zei
Nu kan je doen nu ben je vrij
Ik wil iemand die ik vertrouwen kan
en dat kan ik niet op jou