Μη μου δίνεις μάνα γέρον άντρα,
δεν λυπάσαι που’ μαι σαν γαλιάντρα,
γέρο δε θα παντρευτώ,
κάλλιο εγώ να σκοτωθώ.
Άντρα νέο, μάνα μου, γυρεύω,
δώσε μου τον κι ας ξενοδουλεύω,
θέλω νέο κι ό,τι βγει
κι ας δουλεύω απ’ την αυγή.
Ας μ’ αφήνει νηστικιά να μένω,
με λαχτάρα θα τον περιμένω,
σαν γυρνάει απ’ τη δουλειά,
θα χορταίνω με φιλιά.
Αγαπώ μανούλα ένα λεβέντη,
αυτόν θέλω να’ χω για αφέντη,
σκλάβα του θε να γινώ,
δε λυπάσαι που πονώ;
Αν σ’ αρέσει ο γέρος, μάνα πάρτονε,
κάντονε ψητό, μάνα και φάτονε,
που’ σαι χήρα η μοναχιά
και κοιμάσαι η φτωχιά.
Που κοιμάσαι μοναχιά
κι είσαι χήρα η φτωχιά.
Έχει ο γέρος κτήματα μεγάλα,
θα σου φέρνει του πουλιού το γάλα,
έχει βόδια κι αραμπά,
θα τον λέγω και μπαμπά.