Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ
Θέλω να γελάς σε κάθε δύσκολη στιγμή
σε κάθε άδικο γιατί που κρύφτηκε σε μια ψυχή
να μην ξεχάσεις ποτέ το πόσο λάμπει μια ελπίδα
ό,τι πιο όμορφο έχω δει μέσα στα μάτια σου το είδα
Κοίτα τον κόσμο που ζεις κι απλά γέλα
μάθε ν’ αγαπάς για να αντέξεις μες την τρέλα
πάρε τώρα ένα χαρτί και γράψε πάνω όσα φοβάσαι
θα στο κάνω ζωγραφιά πανέμορφη για να θυμάσαι
πως τα χρώματα υπήρχαν και υπάρχουν πάντα εκεί,
εκεί που βρίσκεις το χαρτί σε μια ανθρώπινη μορφή
Βάλε αγάπη, ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά
κι έχεις απλά δημιουργήσει την πιο ζεστή ζωγραφιά
Πόσο μ’ αρέσει αυτό που έβαλες να φαίνεται ψηλά
είναι μπαλόνια που πετούν και γράφουν πάνω μοναξιά
κι αφού κακία, μίσος, ψέμα τώρα φεύγουν μακριά
δεν ανήκουν πια εδώ, δεν ανήκουν στα παιδιά
Για σένα και μένα μαζί ως το τέρμα
δώσε μου το χέρι σου κοντά είναι η μέρα
που θα δούμε μια νύχτα να λάμπει τόσο πολύ
και θα ακούσουμε λόγους απ’ όσους χάσαν τη ζωή
Να `χεις όνειρα πολλά και πιο μεγάλα απο παλάτια
μεσ’ τα μάτια να κοιτάς ό,τι σε έκανε κομμάτια
σ’ ένα χαρταετό να δέσεις ό,τι σε πονάει
και θα έρθει η στιγμή, θα το δεις και να πετάει!
Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ
Ένα κομμάτι γραμμένο για δυο μάτια μικρά,
το στέλνω μ’ όλη την αγάπη μου σε όλα τα παιδιά
δεν μ’ ενδιαφέρουνε τα χρώματα, η γλώσσα, οι φυλές
απλά το γράφω για να το `χεις όταν μόνος σου θα κλαις
Μικρέ να είσαι δυνατός και πάντοτε αληθινός
γιατί αυτός εδώ ο κόσμος έχει ανάγκη από φως
βλέπεις χάθηκαν τα όνειρα, χαθήκαν τα αισθήματα
μα εσύ έχεις τη δύναμη να διώξεις τα προβλήματα
Έχεις και κάτι που σκλαβώνει κάθε τι στο πέρασμα σου
έχεις χαμόγελο που λάμπει και τα κάνει όλα δικά σου
Έχεις το βλέμμα που νικάει το στρατό της μοναξιάς
κι αμέσως όλα βάφονται με χρώματα χαράς
Ανεκτίμητα τα όσα μου `μαθες μικρέ εσύ
δε θα λυγίσω ποτέ όσο έχω εσένα στη ζωή
Όσο στα μάτια θα κοιτάς κάθε πόνο και τραγουδάς
τόσο οι στίχοι μου θα ζούνε σ’ όλα αυτά που αγαπάς
Πολλές φορές αναρωτιέσαι ποιοι ειν’ αυτοί που σου μιλούν
τα βράδια, όταν είσαι μόνος ποιοι ειν’ αυτοί που σου γελούν
τους βλέπεις μονάχα εσύ κι όταν σε παίρνουν αγκαλιά
από το κρύο σε ζεσταίνουνε χνούπες και φτερά
Δε θα σου πω όμως ποιοι είναι θα το μάθεις μόνος σου
σε λίγο όλα θα περάσουν, θα `χει φύγει και ο πόνος σου
Κάθε φορά που θα προσεύχομαι θα σκέφτομαι εσένα
θα `μαι πάντα καλά κι ας έχω μάτια δακρυσμένα.
Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ
Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ