Βουνό είναι ο άνθρωπος
και σαν βουνό ψηλώνει
εκεί όπου τον αγαπούν
είναι νερό κι αηδόνι.
Κι εκεί που τόνε μάχονται
και τον περιφρονάνε
στερεύουν τα ποτάμια του
και τα πουλιά σωπάνε
μακριά πετάνε.
Βουνό είναι ο άνθρωπος
και τ’ άστρα φοβερίζει
μα σαν του κόψουν τα φτερά
απ’ τα θεμέλια τρίζει.
Κι εκεί που τόνε σέβονται
και τον υποστηρίζουν
ακόμα και τ’ αγκάθια του
χρυσούς ανθούς ανθίζουν
κι όλα φωτίζουν.