Verse1:
Uyku nedir bilmeyen bu adamın derdi neydi
oysa hayat kendi geldi derdi verdi bayro
en sonunda nefsi kendi yendi söz verdi kendine
kimseyi ortak etmez kendi derdine
bir hayal düşün ve düşlerinde gerçekleşmeyen
gerçekleşmeyen hayallerin sonunda hep bir düş
bugünlerde mağlup olmuş hisler yok dövüş
mutlu günler hep tuzakmış mesafem uzak görüş
küçük çocuk dilek diler kolonyalar uçar gider
sözlerim bıçak biler gücüm yeter ömür nedir geçer biter
sayfalarıma damlayan bu ter hayatı tribe bağlayan yüreğim yeter
gözlerimde tek bir damla vardı şimdi yaş seli
20 adım ileri attım bir adım dönemedim geri
3 tekerli bisikletinse saklı kaldı hep yeri
paramparça uçurtmam hayallerin kırık beli
Nakarat:x2
Özendiğin geçmişimden gelen kuş gelipte benim omzuma konsun
sandıkta saklı tozlu resimler o düşle duygularıma gün doğsun
Verse2:
Dün kafamda planlar ve bugün yoktu yerinde
çok plan hayal yıkarmış kalp azrail elinde
kaybolup giden ne varsa bak şu şişenin dibinde
yüceltmekse sana kalmış insan insanın dilinde
silah yoksa belinde rüzgar esti eski şahsın yerinde
nereye gider umutlarım ve böyle sürüler halinde
çok mu zorladım bu kalbi yoksa çok mu darbe vurdular
zamana karşı bir siper mi lan
hayallerimse yüzme bilmez çok derinde kaldılar
hasımlarımsa seyredipte keyfe kedere daldılar
hayatla önce dalga geçip sonra kardeş oldular
elini kolunu sallayıpta kalbi benden aldılar
hep bir keşke umutlarımsa tek bir deste
insanoğlu çok garip ya dertler olmaz heveste
kaybolan bu düşlerimle kurduğum sınıf bu beste
ışık görmeyen bu kalpse bak sonunda güneşte.
Nakarat:x2
özendiğin geçmişimden gelen kuş gelipte benim omzuma konsun
sandıkta saklı tozlu resimler o düşle duygularıma gün doğsun