Η πόλη άσπρη σαν μια οθόνη
σκληρό το φως της και με τυφλώνει
κι εγώ σε κρύβω βαθιά στα στήθια
μιλά το πάθος δική μου αλήθεια
Αλήθεια μου, αλήθεια μου με πόνο μαζί σου δέθηκα
και σαν υπνωτισμένη σ’ ερωτεύτηκα
αλήθεια μου, αλήθεια μου σε θέλω σου παραδίνομαι
για σένα όταν κλαίω την τρέλα ντύνομαι.
Ξυπνώ τις νύχτες και τραγουδάω
στεφάνια φτιάχνω και τα φοράω
η πόλη ετούτη κι αν θα παγώσει
αυτό το πάθος δε θα τελειώσει.
Αλήθεια μου, αλήθεια μου με πόνο, μαζί σου δέθηκα
και σαν υπνωτισμένη σ’ ερωτεύτηκα
αλήθεια μου, αλήθεια μου σε θέλω, σου παραδίνομαι
για σένα όταν κλαίω, την τρέλα ντύνομαι.