Όλα τα λόγια νεκρά, όλα τα λόγια νεκρά
Σώματα ξαπλωμένα, σώματα ξαπλωμένα
Εκείνη ακόμα πιστεύει
ότι έχει γεννηθεί
Το βράδυ πριν τον ύπνο
την ικέτεψα να μη χαθεί
Τώρα, τώρα ο ήλιος τυφλώνει
Έψαξε όλο το σπίτι μ’ ιδιαίτερη αγωνία
Κάποιο συρτάρι, είπε, φυλάει μια αστεία
Αστεία ιδέα
Οι συλλαβές σκάζουν στα χείλη της με κρότο
Όλα τα άλλα δεν έχουνε σημασία
Φοβάται ακόμα, φοβάται ακόμα το φόβο
Ένα συρτάρι, μια αστεία ιδέα
Τώρα, τώρα ο ήλιος τυφλώνει
Έψαξε όλο το σπίτι μ’ ιδιαίτερη αγωνία
Κάποιο συρτάρι, είπε, φυλάει μια αστεία
Αστεία ιδέα