Κλείσαν οι δρόμοι στο σταυροδρόμι
κι ήτανε μέρα του Μαγιού,
σε είχα χάσει κι απ’ το γιορτάσι
σβήνει το φως του φεγγαριού
Σώπασαν τ’ άσματα
μες τα χαλάσματα ψάχνω να σε βρω
και πονώ
που `σαι Βασίλισσα
χείλη που φίλησα
και το φιλί τους δεν ξεχνώ
Αγια Σοφιά μου στη συννεφιά μου
ρίξε τον ήλιο σου φλόγα ν’ ανάψει,
στα καλντερίμια και μες τ’ ασήμια
πάνω στο Βόσπορο καρδιές να κάψει
Ρωτώ μανάδες στους μαχαλάδες
και σταματώ περαστικούς
δίχως φεγγάρι μ’ ένα Φανάρι
σου ψιθυρίζω δε μ’ ακούς
Γνώριμα χρώματα σ’ άλλα ονόματα
ψάχνω να σε βρω και πονώ
που `σαι Βασίλισσα
χείλη που φίλησα
και το φιλί τους δεν ξεχνώ
Αγια Σοφιά μου στη συννεφιά μου
ρίξε τον ήλιο σου φλόγα ν’ ανάψει,
στα καλντερίμια και μες τ’ ασήμια
πάνω στο Βόσπορο καρδιές να κάψει