sakin bir gün buluşturdu ve kopardı bir fırtına
ruhunun içinde bir kaygı aynı olmak zor
belki bir başka dünyada buluşuruz
belki bir başka rüyada kavuşuruz
belkide sonsuza dek uyur unuturuz
birbirimizi
bu sonbahar dökülen yapraklar gibiyiz
yalnızlık ve biz ikimiz
savrulduk uzaklara
söyle şimdi neredeyiz
yok olamaz var olan şey ya hep vardık ya hiç yoktuk,
belki korktuk kendimizden mutlu kalmak zor
belki bir başka dünyada buluşuruz
belki bir başka rüyada kavuşuruz
belkide sonsuza dek uyur unuturuz
birbirimizi
bu sonbahar dökülen yapraklar gibiyiz
yalnızlık ve biz ikimiz
savrulduk uzaklara
söyle şimdi neredeyiz
kuruyan yapraklar gibiyiz
sayfalarda biz ikimiz,
kaybolduk yitiyoruz
söyle şimdi neredeyiz