Bakıyorsun pencerenden canın yanmış çok derinden..
Süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden..
Uyur gibi yapıyorsun, rüyalara dalıyorsun;
Yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun..
Seslenip haykırırken kalbin sökülmüşte
Senden alınmış sanki zorla mutluluğun...
Mutluluğun..
Doğarmı yeniden güneş, bitermi bu uzun gece?
Açarmı yeniden çicek, dönermi o sıcak neşe?
Dinermi bu sonsuz yağmurun, gülermi o hüzünlü yüzün?
Boşver, bir umut yeter nefes almaya..
Bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından.
Eskimez anılarla eskitip durdun kalbini..
Bırak solsun bu dünya, bırak yokolsun yavaşca...
Kapını çalar elbet mutluluğun..
Mutluluğun...
Doğarmı yeniden güneş, bitermi bu uzun gece?
Açarmı yeniden çicek, dönermi o sıcak neşe?
Dinermi bu sonsuz yağmurun, gülermi o hüzünlü yüzün?
Boşver, bir umut yeter nefes almaya..