Paul Van Vliet - Ik ben zo vaak opnieuw begonnen Тексты

Ik ben zo vaak opnieuw begonnen
En niet zo'n beetje nieuw, maar radicaal
Ik heb zo vaak iets nieuws verzonnen
Waarvan ik dacht: dit is het helemaal

Zoals die keer dat ik ons rozenperk heb wegespit
En heb vervangen door een prachtig groen gazon
Maar toen het gras bij onze buren altijd groener was
Op diezelfde plek een groentetuin begon

Ik heb geloofd in eigen sla en bonestaken
Ik heb genoten van het onbespoten werk
Maar ineens wist ik wat ik daar moest gaan maken
Een schitterend nieuw idee: een rozenperk

Ik heb zo vaak de wereld rondegezworven
Als ik hier niet verder kwaom of verder kon
Als Holland mijn humeur weer 's had bedorven
Dan zocht ik naar een nieuwe horizon

In andere steden, andere mensen, andere landen
Je weet wel: nieuwe bezems vegen schoon
Met de ongekende luxe in mijn hjanden
Van: Alles anders, alls nieuw en ongewoon

En als ik dan weer terug was van mijn reizen
Mijn eigen stad, mijn eigen bed, mijn eigen huis
Dan kreeg je weer het nieuwste
Dan kon ik zeggen: Jongens, ik ben weer thuis

Er loopt een optocht door de tijd:
Van de schepping tot de eeuwigheid
En die optocht komt
En dat is gek
Steeds weer langs dezelfde plek
En wij lopen mee met het misverstand
Alleen en soms in groepsverband
Op zoek naar het beloofde land
In de optocht door de tijd

Ik ben zo vaak opnieuw begonnen
Dan dacht ik: Nu ben ik los van toen
Nu heb ik het verleden overwonnen
Van vandaag af ga ik alles anders doen

Maar in vandaag ligt een deel van het verleden
En dat samen neem je weer naar morgen mee
En uit de dingen dij wij gisteren deden
Ontstaat uiteindelijk ieder nieuw idee

Het is niet nieuw, het is niet 'anders' of bijzonder
En het is in het verleden meer gedaan
Maar voor een kind is het het grootste wereldwonder
Als het zit en voor de eerste keer gaat staan

Er loopt een optocht door de tijd:
Van de schepping tot de eeuwigheid
En die optocht komt
En dat is gek
Steeds weer langs dezelfde plek
En op het domme tikken van de klok
Gaat de optocht door van sjokke sjok
Eerst achter, dan voor moeders rok
In de optocht door de tijd
En op minder dan een sukkeldraf
Van heuvel op en heuvel af
Van de wieg tot aan het graf
In de optocht door de tijd