Işıklar söndü gözlerim son kez gördü
körbaltayla yarılmış kalbim ikiye bölündü çöktüm
kararsızım mantığım çok hayrasız suratlıyım çözdüm
ayrı gayrıyız serabın kalktı ortada
yürüdüm silüetinden kalma şarab ve kusmuk doğum günüm
kesede çok bu pamuk sevgim aldı oyuna sündürüp
kesitğim pasta genzimdeki katrandan daha .....
ve saçlarım beyaza yakın olacak yaşgünüm bedbaht
akıllara durgunluk değil kırmızıya çalan umut sükut
insanı gülümsetmez hafız ben sayfaları yutmuş
üstünden kaç zman geçmiş kimler unutmuş kimler saygısız
bu merhemle kimin yarası sarılmış ve soğumuş
yok kuruya tutulmuş yaş yanarken ruhum asılı yorgun kasıtlar mı
tanrıdan siyah çelek sordum ben bu kış çocukca gülümşeyişimden mahrum
gelgit aynı denizlerde sefa sürüp kum dolan vücuduma dur
sıkıt tut bıraktığım anda boğul gözlerime değme artık yoruldum
karanlığımdan çıkarmayın ben bu yaşta solgunum
derdime panzehir yok panzehir zehirin takendisi
kirlene duvak değil o yıldızlardan bitanesi
Nakarat (Karaçalı)
Dünü Deşip ayı geçip beni sök götür kalbine as
yuvarlanmış gözlerim git durma yok feri vahımı yaz
ama ben bunu bendimi cismimi geceye yazdım
ama vurma hadi ruhum bitik bitti karanlığa as
KaraçaLı Verse
Vardiyemdekileri noksan diyen ukala
harbiyemde acılar fıkara
mahsene koy hepsini soy karanlık naif
teninde zahmet duymazki bi anlık
gecir ruh ateş yerini tüm ışıklar sönse
rapimin ışıksız aşkına tecne olsan keşke
karanlıkta ara beni alıştır göz bebeklerini
istenmediği yerde 50 yıldan fazla duran efsane pşinde değil
hürriyeti sevdim been ölüm yaşamın kaynağıdır dedin değil
cehennemin esvelesi afilinden çıkıp gel düşer
zihin savunmasız fikretin gömülme töreni erken
bu şer benim şerrim değil
Nakarat (Karaçalı)
Dünü Deşip ayı geçip beni sök götür kalbine as
yuvarlanmış gözlerim git durma yok feri vahımı yaz
ama ben bunu bendimi cismimi geceye yazdım
ama vurma hadi ruhum bitik bitti karanlığa as