Soms zit het in een liedje
Soms zit het in een geur
En ik had nog lopen denken
Het is al lang een dichte deur
Dit gevoel van verlangen en stil verdriet
Al zal ik hier blijven hangen
Ik weet het niet
refren':
En de heimwee, is als een ondergrondse beek
Je ziet het niet, maar je hoort het water stromen
De heimwee, komt als een dief in de nacht
Onverwacht, in onze dromen
Ik kijk over de stad
Vanaf het hoogste gebouw
Zie de mensen
Maar 'k denk alleen aan hen van wie ik hou
Want hoe verder je van huis bent
Hoe beter je 't ziet
Al die stukjes van jezelf die je achter liet
refren'
refren'
Iedereen, draagt z'n huis mee in z'n hart, iedereen