Φεύγεις χωρίς αιτία
κι η καρδιά μου μοιάζει μ' ένα πλοίο
μόνο στην τρικυμία, μέσα στο σκοτάδι το βαθύ.
Όσο κι αν υποφέρω
μέσα στο βοριά και μες στο κρύο
ξέρω, καλά το ξέρω κάπου η γαλήνη θ' απλωθεί.
Θα ξεχαστείς, με τον καιρό θα ξεχαστείς
από τη λύπη της νυχτιάς θα σκεπαστείς.
Για πάντα θα χαθείς, απ' τη ζωή μου θα σβηστείς
θα ξεχαστείς, με τον καιρό θα ξεχαστείς.
Όσο κι αν είχα κλάψει
και για σένα ακόμα τώρα κλαίω
είχα για σένα γράψει χίλια δυο τραγούδια φλογερά.
Τώρα με προδίνει
σ' άλλη αγκαλιά στο ξαναλέω
μέρα τη μέρα σβήνει, τι κι αν σ' αγαπούσα μια φορά.
Θα ξεχαστείς, με τον καιρό θα ξεχαστείς
από τη λύπη της νυχτιάς θα σκεπαστείς.
Για πάντα θα χαθείς, απ' τη ζωή μου θα σβηστείς
θα ξεχαστείς, με τον καιρό θα ξεχαστείς.