Κάνω πως δε βλέπω, μα όλα τα `χω δει
το παίζω ψυχραιμία, μα έχω τρελαθεί
μου φαίνονται όλα ίδια, κι εγώ διαφορετικός
του μυαλού μου είναι παιχνίδια, ποιος είμαι, τι και πως
Πρωί πρωί δουλειά, εργασία και μετά
σπίτι για φαΐ, με νανουρίζει η tv
Αλλιώς τα είχα φανταστεί και αλλιώς μου έχει βγει
Μένω ρέστος κάθε μήνα για να ζω μες στην Αθήνα
Ζω και αναπνέω τους δικούς σου ρυθμούς
Μ’ αγχωτικούς, νευρωτικούς, στίχους εγκεφαλικούς
στη λέξη εγκέφαλος, κρύβεται η λέξη φαλλός
και πίσω από κάθε μου στίχο ένας τρελός
Κλείνω παρένθεση, επιστρέφω στο θέμα
Η Αθήνα είναι μια γκόμενα που τα `χει με μένα
Κάθε πρωί πριν ξυπνήσω με ξυπνάει με φωνές
μου φωνάζει "σήκω βλάκα", της φωνάζω εγώ "τι θες;"
Πάντα είναι αυτή η γάτα κι εγώ είμαι το ποντίκι
μα δε πιάνομαι στη φάκα γιατί είμαι ο Mouse ο Miki
Και κρατάω καλά κρυμμένο έναν άσσο στο μανίκι
Το παιδί που σου μιλάει είναι από Θεσσαλονίκη
Είμαι ένας ποντικός Θεσσαλονικιός
και συναίσθημα θα βάλω στο χωριό το μεγάλο
και συναίσθημα θα βάλει στης πρωτεύουσας το χάλι
Ο Χριστιανόπουλος ο Ντίνος μ’ είχε προειδοποιήσει
η Αθήνα είναι γάτα, θα σε κατουρήσει
Όταν έφευγα από πάνω,
όλοι μου λέγαν "που πας βρε Πάνο;" στο τρελάδικο αυτό,
κι απαντούσα κι απαντώ
είτε πάνω, είτε κάτω η αρρώστια είναι παντού
μα εδώ είναι εκατομμύρια και αυτό είναι ατού
για αυτό σε λέω, μη με λες για τη μπουγάτσα με κιμά
έχεις φάει μόνο με κρέμα, πάρ’ το αλλιώς χαλαρά
Μα δεν είναι εκεί το θέμα, σ’ έξι ώρες με τα τρένα
πάω προς Βόρεια Ελλάδα ώσπου να πας εσύ Γλυφάδα
Κι αν κατουριέσαι, κάνει κράτει, κι αν σου γύρισε το μάτι
Θες κουράγιο κι άλλο κάτι να παρκάρεις στο Παγκράτι
Μα σε σύγκριακό, άλλος κόσμος είναι εδώ
με τα καλά του, τα κακά του, θες μετάφραση Καπάτου
Μα αρκετά σου τα `χω πρήξει, ας μην έρθουμε σε ρήξη
αφού μπορούμε να τα βρούμε, δεν μπορούμε να τα βρούμε
ας αλλάξουμε κανάλι, ας τα βρούμε σ’ άλλα μήκη
το παιδί που σου μιλάει είναι από τη Σαλονίκη