Πόσες φορές από το χτύπο του σφυγμού σου
Θα γίνει κόκκινο η ασπρόμαυρη ζωή
Πόσες φορές θα γονατίσω εδώ μπροστά στο ιερό σου
Μικρός και εύθραυστος, φτιαγμένος με γυαλί
Πόσες φορές, πόσες φορές
Θα γίνω γη εγώ μπροστά σου να περάσεις
Μία πηγή για να σταθείς να ξεδιψάσεις
Πόσες φορές, πόσες φορές
Δε θα αφήσω την ανάσα μου απ’ το στόμα
Μη σε ταράξω όσο ονειρεύεσαι ακόμα
Πόσες φορές, όσες κι αν θες
Πόσες φορές, όσες κι αν θες
Πόσες φορές μπροστά στα λόγια των χρησμών σου
Θα μείνω να κοιτώ σαν να `μουνα παιδί
Πόσες φορές θυσία θα κάνω όλες τις λέξεις στο βωμό σου
Να σε προσέχουνε σαν να `ναι προσευχή
Πόσες φορές, πόσες φορές
Θα `μαι κρυψώνα να φυλάς το μυστικό σου
Μία σταγόνα μέσα στον ωκεανό σου
Πόσες φορές, πόσες φορές
Θα περπατάω εκεί στην άκρη του γκρεμού σου
Και θα ζηλεύω το γαλάζιο τ’ ουρανού σου
Πόσες φορές, όσες κι αν θες
Πόσες φορές, όσες κι αν θες
Θα `μαι κρυψώνα να φυλάς το μυστικό σου
Μία σταγόνα μέσα στον ωκεανό σου
Θα `μαι σιωπή, θα `μαι σιωπή
Θα `μαι το χάδι στο λαιμό σου που κανένας δε θα δει
Θα `μαι μια ελπίδα να επιστρέφεις να γιατρεύεις την πληγή
Θα `μαι μια θάλασσα τα χείλια για μια ολόκληρη ζωή
Θα περπατάω εκεί στην άκρη του γκρεμού σου
Και θα ζηλεύω το γαλάζιο τ’ ουρανού σου