Με πίκρα στην καρδιά,
γυρνώ κάθε βραδιά
και με χτυπούν οι πόνοι,
που λείπεις μακριά.
Ας ήξερα πού ήσουνα,
να `ρθώ να σ’ ανταμώσω,
να πάψει, πλέον, να πονά
η κουρασμένη μου καρδιά,
τους πόνους να γλιτώσω.
Μια μαύρη συννεφιά
μου σφίγγει την καρδιά,
που λείπεις μακριά μου,
αγάπη μου γλυκιά.
Ας ήξερα πού ήσουνα,
να `ρθώ να σ’ ανταμώσω,
να πάψει, πλέον, να πονά
η κουρασμένη μου καρδιά,
τους πόνους να γλιτώσω.
Σαν έρημο πουλί
μονάχο, στο κλαδί,
που έχασε το ταίρι του
και πια δεν καλαηδεί.
Ας ήξερα πού ήσουνα,
να `ρθώ να σ’ ανταμώσω,
να πάψει, πλέον, να πονά
η κουρασμένη μου καρδιά,
τους πόνους να γλιτώσω.