Ik weet jouw spullen staan al klaar
In dozen netjes bij elkaar
Maar op de gang hangt nog jouw jas
Ik drink uit dit beduimeld glas
Maar ik hoef eigenlijk niks meer
Kreeg ik 't maar uit m'n hoofd gezet
Dan kon ik eindelijk naar bed
Alvast wat eten voor de kat
De lege flessen in de krat
Maar 't maalt maar door en door nog elke keer
't Gaat niet meer
Geen week van twijfel of gevaar leefden we verder jaar na jaar
We voelden steeds nog vaste grond, we kleurden onze dagen bont
We hoefden eigenlijk niks meer
Dat heeft zich tegen ons gekeerd, we zijn iets wezenlijk verleerd
We mengen alle kleuren grijs, we durven niet meer op glad ijs
't Is ons ontglipt en jij wil meer
't Gaat niet meer
Het heeft al veel te lang geduurd, ik bleef angstvallig uit je buurt
Jij bracht je zorgen elders heen en raakte daardoor nog meer vervreemd
Ik liet het gaan ik wist niks meer
Jij bent al verder bijna klaar, jij strijkt al anderen door het haar
Ik slaap pas tegen half vier, word veel te dik van al dat bier
Maar 'k wil geen troost, ik wil iets meer
't Gaat niet meer
'k Breng nog een toost uit op jouw naam, dat 't ons beter mogen gaan
Dat jij mag vinden wat je mist, dat we ons niet hebben vergist
Ook al geloof ik dat niet meer
Maar meid van alles nog het meest, drink ik op hoe het is geweest
Voor we ons hart hebben verstopt en irritaties opgekropt
Daar ga je meid, al doet het zeer.