Gökyüzü maviydi siyaha dönmüş
ay çoktan kaybolmuş güneş küçülmüş
Duvarlar gözlerim gibi nemlenmiş
aglarken gülmeyi unuttum gitti
Geçmiyor içerde zaman geçmiyor
bir günün üstüne gün devrilmiyor
Ziyaret desen kimsem gelmiyor
kaç yıldır burdayım saymadım gitti
Sararmış mektuplar hiç okunmuyor
sigaram o eski tadı vermiyor
Ziyaret deseler kimsem gelmiyor
kaç yıldır burdayım saymadım gitti
Ne kadar davacı olsam kaderden
zaten bundan sonra hayır yok benden
Bildigim bir şey var oda ölmeden
dört duvar içinde kayboldum gitti