Εδώ στη μέση της κομπανίας
φυσάει λίγο κι είναι καλά,
νιώθω σαν να `μαι σ’ ένα καράβι
που ξεκινάει για τα βαθειά.
Έλα, ποιος είν’ ο καπετάνιος,
ποιος το καράβι κυβερνά,
για πού τραβάμε, ποιος περιμένει,
ποιανού λεβέντη κτυπάει η καρδιά,
για πού τραβάμε, ποιος περιμένει,
ποιανού λεβέντη κτυπάει η καρδιά.
Παίζουν οι φίλοι μου, γύρω νοτίτσες
κι εγώ σκιρτάω και τραγουδώ,
λέω για έρωτες και για μεράκια
γι’ αυτόν που ξέχασε, για τον καημό.
Έλα, ποιος είν’ ο καπετάνιος,
ποιος το καράβι κυβερνά,
για πού τραβάμε, ποιος περιμένει,
ποιανού λεβέντη κτυπάει η καρδιά,
για πού τραβάμε, ποιος περιμένει,
ποιανού λεβέντη κτυπάει η καρδιά.
Θέλω να βλέπω γύρω κορμάκια
και να χορεύουν και να μιλούν,
θέλω οι κινήσεις τους να με ξυπνάνε
να μου θυμίζουν, να με ρωτούν.
Έλα, ποιος είν’ ο καπετάνιος,
ποιος το καράβι κυβερνά,
για πού τραβάμε, ποιος περιμένει,
ποιανού λεβέντη κτυπάει η καρδιά,
για πού τραβάμε, ποιος περιμένει,
ποιανού λεβέντη κτυπάει η καρδιά.