Δεν υπήρχες ποτέ, δεν υπήρχες πουθενά
κι όσο μου φωνάζεις «έλα», εγώ φεύγω μακριά.
Τώρα έχω καεί, τώρα ξέρω καλά
της γυναίκας η ψυχή καίει σαν τη φωτιά.
Τώρα είμαι αλλού, τώρα είμαι για μένα
καράβι η ζωή με πανιά ανοιγμένα.
Δεν υπήρχες ποτέ, δεν υπήρχες εδώ
μόνος χρόνια με σένα, πάλι μόνος ξεχνώ.
Δε σε βρήκα ποτέ όταν σ’ είχα ανάγκη
δε χαρίζεσαι εσύ σε αγάπης πελάγη.
Τώρα είμαι αλλού, τώρα είμαι για μένα
καράβι η ζωή με πανιά ανοιγμένα.
Δε σε είχα ποτέ, δε με είχες κι εσύ
κάτι άλλο ζητούσες, κι άλλο εγώ είχα δει.
Τώρα είμαι αλλού, τώρα είμαι για μένα
καράβι η ζωή με πανιά ανοιγμένα.
Τώρα είμαι αλλού, τώρα είμαι για μένα
καράβι η ζωή με πανιά ανοιγμένα.