Έχω μια πόλη που σκουριάζει και γκρεμίζεται
ένα λιμάνι σαν το χέρι το σπασμένο
στις συμπληγάδες μπαίνει ο ήλιος και τσακίζεται
βγαίνει η σελήνη με ένα ρούχο ματωμένο.
Στέκουν κοπάδια τα πουλιά κι όσοι χαθήκανε
και άλλοι που ψάχνουν κάποιο λάθος ξοδεμένο
μέλλοντες χρόνοι που στο παρελθόν γυρίσανε
ένα κουβάρι μια για πάντα μπερδεμένο.
Μας έχουν μείνει μόνο κάτι τραγούδια
όταν τα λέμε φυτρώνουνε λουλούδια
κάτι τραγούδια σαν μοιρολόγια
κάλπικες χάντρες σε κομπολόγια.
Βρίσκω στην θάλασσα μπουκάλια μηνύματα
χαμένα λόγια ανεξίτηλο μελάνι
άλλοτε ξόρκια ναυαγών και άλλοι εγκλήματα
καταραμένων ποιητών πού `χουν πεθάνει.
Μας έχουν μείνει μόνο κάτι τραγούδια
όταν τα λέμε φυτρώνουνε λουλούδια
κάτι τραγούδια σαν μοιρολόγια
κάλπικες χάντρες σε κομπολόγια.