Μακρύς και σκοτεινός ετούτος ο χειμώνας
Στα μάτια σου μονάχα, μονάχα μια βροχή
Μια στιγμή, και φάνηκε σαν να `τανε αιώνας
Στους δρόμους περπατάμε τώρα μοναχοί
Δεν μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σου
πόσο λίγες είναι οι λέξεις όταν βρίσκομαι μπροστά σου
Αγάπη, αν είσαι αληθινή τον πόνο έλα στάξε
Στου κορμιού την πιο στεγνή, την πιο στεγνή πληγή
Αγάπη, αν είσαι αληθινή τον πόνο έλα διώξε
να σπάσει μια για πάντα του ονείρου η χορδή