Γυρεύω την μορφή σου στον καθρέφτη
Μεσάνυχτα και η ώρα δεν περνά
Ο ήχος της σιωπής σου πάλι πέφτει
Στα χείλη που δεν φίλησες ξανά
Φοβάμαι πως απόψε δεν θ’ αντέξω
Της τρέλας θα φορέσω τα φτερά
Παιχνίδι με το θάνατο θα παίξω
Μονάχα το φιλί σου μ’ αφορά
Κουράστηκα τα βράδια με τους φίλους
Τα ανόητα ξενύχτια, τα ποτά
Βαρέθηκα τα ψεύτικα τραγούδια
Σκιές χορεύουν μέσα στο μυαλό μου
Σκιές, μονάχοι μείναμε μωρό μου
Σκιές τα χρόνια μας τα σκέπασαν Σκιές
Κοιτάζω το μπλου τζιν σου στην κρεμάστρα
Που ξέβαψε σαν σκέψη μακρινή
Πως μπόρεσες να σβήσεις τόσα άστρα
Και απόμεινε η ζωή μου σκοτεινή
Этот текст прочитали 249 раз.