Σήμερα που είναι το τέλος του Σεπτέμβρη,
σκέφτομαι τα λόγια μιας ζεστής αναπνοής.
Μου ‘χε πει πω θα ‘τανε το τέλος του Σεπτέμβρη,
η μεγάλη ελπίδα μιας καινούριας μας αρχής.
Πίστεψα όπως πάντα κάθε λέξη του
και τώρα βλέπω το χειμώνα
που έρχεται τόσο βαρύς.
Και αναρωτιέμαι
αν το τέλος του Σεπτέμβρη
είναι και το τέλος της δικής μου της ζωής.
Το ‘ξερε πως ζούσα και το τέλος του Σεπτέμβρη
κάνοντας κουράγιο μες στην τόση μοναξιά.
Μα σήμερα που είναι το τέλος του Σεπτέμβρη
μόνο το παράπονο μου κάνει συντροφιά.
Πίστεψα όπως πάντα κάθε λέξη του
και τώρα βλέπω το χειμώνα
που έρχεται τόσο βαρύς.
Και αναρωτιέμαι
αν το τέλος του Σεπτέμβρη
είναι και το τέλος της δικής μου της ζωής.