Μακριά, στο μέγα μοναστήρι,
σαράντα σήμαντρα χτυπούν,
χωρίς ν’ αγγίξει ανθρώπου χέρι,
τρεις καβαλάρηδες περνούν.
Χωρίς ν’ αγγίξει ανθρώπου χέρι,
στους τοίχους γίναν ζωγραφιές,
παιδιά που τρέχουν σε χωράφια,
τρεις καβαλάρηδες περνούν.
Εκεί μακριά, στην άδεια πόλη,
στους τοίχους του μοναστηριού,
μια Παναγιά κλαίει μονάχη,
τρεις καβαλάρηδες περνούν.
Τ’ άλογα τρέχουν μέσ’ στη σκόνη,
την πόλη σέρνουν και πηδούν,
στου σκοταδιού το μαύρο στόμα,
τρεις καβαλάρηδες περνούν.