Είμαστε μόνοι, σε κόσμο που λιώνει
Σε άδειο σεντόνι, γυρίζω ξανά
Πάλι νυχτώνει και αυτό με σκοτώνει
Τα φώτα και η σκόνη με πήραν μακριά
Καινούργια μέρα
που αδιάλειπτα ψάχνω όσα ζητούσα να βρω
Ό,τι βασάνιζε καιρό το μυαλό
Και λέω τώρα, μια ευκαιρία ζητώ
Μα έχεις φύγει και μια λύση προσπαθώ να σκεφτώ
Και περιμένω… ακόμα να πω, πως σ’ αγαπώ
Και σε θέλω μια ευκαιρία να σε δω και να προσμένω
πως όλα θα φτιάξουν στο λεπτό
Μείναμε καρδιά μου… στη βροχή
Ξάπλωσε κοντά μου… δώσε μου ζωή
Είμαστε μόνοι, σε κόσμο που λιώνει
Σε άδειο σεντόνι, γυρίζω ξανά
Πάλι νυχτώνει και αυτό με σκοτώνει
Τα φώτα και η σκόνη με πήραν μακριά
Είμαστε μόνοι, και ο χρόνος τελειώνει
Σκεπάζει με χιόνι μια γκρίζα σκιά
Και δυναμώνει, η καρδιά μου φουντώνει
Μετά με λυτρώνει και φεύγει ξανά
Ποια καλείς κοντά μου, όλα πια στο χτες
Μας άφησαν καρδιά μου, σώπα μην μου κλαις