Αμφιθέας 189 ένα διώροφο με κήπο και σκαλιά
ήταν το σπίτι μου το πατρικό πριν από κάμποσο καιρό
και όταν οι γονείς μου φεύγαν διακοπές ήταν να το βλέπεις και να κλαις
κορίτσια έμπαζα λογής λογής και γινόταν της μουρλής
Και φώναζε η μαμά μου :
"Αλήτη χάσου από μπροστά μου! Τί το κανες εδώ θαρρείς;
Μήπως κανένα οίκο ανοχής; "
Το σπίτι μου το πατρικό
έμοιαζε με μπουρδέλο γαλλικό
Παπούτσια εδώ κάλτσες εκεί
τσιγάρα πεταμένα στο χαλί
δίσκοι παντού τα πιάτα σωρό
και ότι άλλο σου περνάει απ’ το μυαλό!
Το σπίτι μου το πατρικό έμοιαζε με μπουρδέλο γαλλικό
Το σπίτι μου το πατρικό τ’ αγαπώ
Τώρα έχω το δικό μου σπιτικό
στα βόρεια προάστια κάπου κατοικώ
όμως το σπίτι μου το πατρικό
κάπου κάπου νοσταλγώ
Όταν μου φώναζε η μαμά μου :
"Αλήτη χάσου από μπροστά μου! Τί το κανες εδώ θαρρείς;
Μήπως κανένα οίκο ανοχής; "
Το σπίτι μου το πατρικό
έμοιαζε με μπουρδέλο γαλλικό
Παπούτσια εδώ κάλτσες εκεί
τσιγάρα πεταμένα στο χαλί
δίσκοι παντού τα πιάτα σωρό
και ότι άλλο σου περνάει απ’ το μυαλό!
Το σπίτι μου το πατρικό έμοιαζε με μπουρδέλο γαλλικό
Το σπίτι μου το πατρικό τ’ αγαπώ