Τα ίχνη σου τα σκέπασε κρυφά ο χρόνος
ποτέ δεν με κατάλαβε κι αυτός.
Δεν ξέρω που με πάει της καρδιάς ο δρόμος
μπορεί να είναι μέσα μου κλειστός.
Σ’ αγάπησα εγώ με όνειρα μεγάλα
κι εσύ τα πήρες όλα μια βραδιά
και χάθηκες χωρίς να με νοιαστείς μια στάλα
γιατί δεν είχες μέσα σου καρδιά.
Θα δεις, ποιος σ’ αγαπάει μόνο,
θα δεις στον πιο μεγάλο πόνο,
θα δεις χωρίς εμένα πόσο θα πονάς.
Θα δεις, θα κλαις στα ξένα χάδια,
θα δεις θα ‘ναι η καρδιά σου άδεια,
κι εδώ να ξέρεις κάθε νύχτα θα γυρνάς.
Τα λόγια σου στη θάλασσα του χθες ναυάγια
κι εσύ να ταξιδεύεις στη βροχή,
παράξενη αγάπη, αμαρτωλή και άγια
που πας με ραγισμένη τη ψυχή.
Σ’ αγάπησα και πόνεσα πολύ για σένα
κι αυτό εγώ το πλήρωσα ακριβά,
θα χάνεσαι, θα κλαις και θα πονάς για μένα
γιατί τα πάντα είναι δανεικά.
Θα δεις, ποιος σ’ αγαπάει μόνο,
θα δεις στον πιο μεγάλο πόνο,
θα δεις χωρίς εμένα πόσο θα πονάς.
Θα δεις, θα κλαις στα ξένα χάδια,
θα δεις θα ‘ναι η καρδιά σου άδεια,
κι εδώ να ξέρεις κάθε νύχτα θα γυρνάς.