Περιμένω ακόμα να έρθεις στο ίδιο το μέρος που έφυγες
δε κλειδώνω τη πόρτα ανάβω τα φώτα και βάζω ποτό.
Περιμένω ακόμα παγώνω το σώμα που κάποτε έκαψες
θα έρθεις απόψε ή θα έρθω εκεί εγώ.
Έχω τα δικά μου
μα έχω κι εσένα συνέχεια μες το μυαλό,
γύρισε κοντά μου
δε γίνεται να’ σαι με άλλον στο κόσμο αυτό.
Έχω τα δικά μου
μα έχω κι εσένα εκεί που πονάω να χτυπάς,
έχω τα δικά μου
έχω τα δικά σου, θα ’ρθω να σε βρω, ετοιμάσου.
Περιμένω ακόμα σημάδι μηνύματα στέλνω, δε νοιάζεσαι
προσπαθείς να με πείσεις πως έχεις αλλάξει και δε μ ‘αγαπάς.
Περιμένω ακόμα και κάνω εικόνα αλλού να μοιράζεσαι
κι αυτό με τρελαίνει όσο εσύ δεν απαντάς.
Έχω τα δικά μου
μα έχω κι εσένα συνέχεια μες το μυαλό,
γύρισε κοντά μου
δε γίνεται να’ σαι με άλλον στο κόσμο αυτό.
Έχω τα δικά μου
μα έχω κι εσένα εκεί που πονάω να χτυπάς,
έχω τα δικά μου
έχω τα δικά σου, θα ’ρθω να σε βρω, ετοιμάσου.
Με πειράζει που σε βλέπω να χαμογελάς αλλού
με πειράζει που δεν είσαι σήμερα εδώ.
Με πειράζει τ ‘άρωμα σου να αισθάνομαι παντού
έχω φτάσει σε σημείο παρανοϊκό.
Έχω τα δικά μου
μα έχω κι εσένα συνέχεια μες το μυαλό,
γύρισε κοντά μου
δε γίνεται να’ σαι με άλλον στο κόσμο αυτό.
Έχω τα δικά μου
μα έχω κι εσένα εκεί που πονάω να χτυπάς,
έχω τα δικά μου
έχω τα δικά σου, θα ’ρθω να σε βρω, ετοιμάσου.