Στους άγιους καφενέδες
μεράκλωσε η ζωή
μας πήρε σαν τραγούδι
του κόσμου η βοή.
Στο Μόλυβο μια μέρα
φρεσκάρισε ο καιρός
θολώσαν τα νεράκια
φουρτούνιασε ο χορός.
Οι μουσικές βροντούσαν
κι αστράφταν οι καρδιές.
Πλημμύρα τα ποτήρια,
μελτέμια οι μυρωδιές.
Ετρίζανε τα στήθια
και πάφλαζε ο ντουνιάς
τα χνώτα κι οι ανάσες,
αγέρι η καταχνιά.
Στους άγιους καφενέδες
μεράκλωσε η ζωή
ο ίδρωτας μας ούζο,
νοτιάς η αναπνοή.
Στο Μόλυβο μια μέρα
φρεσκάρισε ο καιρός
κι ο χρόνος τα ρολόγια
της θάλασσας αφρός.
Διψούσε η ψυχή μας
φουσκώσαν τα πανιά
και τ’ άστρα απ’ το μεθύσι
λαμπάκια στα σχοινιά.
Ζωγραφιστό σε κάδρο
καράβι αλλοτινό
μας πήρε για ταξίδι
σε κύμα κι ουρανό.
Этот текст прочитали 282 раз.