Hij stond op de hoek van de straat
De stad bewoog zich razend om hem heen
Hij kon zijn gedachten niet bepalen
Een hond tilde zijn poot op tegen zijn been
Zijn kind stak over en verongelukte
Hij had het beterschap beloofd
Hij, de ontaarde vader
En duif liet iets vallen op zijn hoofd
Hou vast
Kijk uit
Ga aan de kant
Blijf op de stoep
Geef mij je hand
Hij zit op een stoel in het gesticht
Poppetjes te knippen met een schaar
En in gedachten slaat hij oneindig
Met zijn kop tegen de rand van het trottoir