Zamanı geldi ayrılığın doğumla ölüm gibi
Yalnız biz değildik ki kendini kandıran
Gidişin senin olur bırakırsan sesini
Paylaşmak hep bahane tanımadan içini
Yalnızlık var içimde yağmuru andıran
Ayrılık beyaz bir sayfa yolumda duran
Kelimeler hep bahane duymdan konuşursan
Yerçekimi bu yüzümüzün toprağını arayan