Mualif Matem:
Korkmuyorsan söyle. Bu konuşma bitmeden bitecek paketim,
Yenisini almaya saatlerce üşenirim.Yaptığın tekmelemek düşeni.
Bunun sebebi yok, hiçte olmadı.
Yaptığını yapıp ön yargı koymam, ben uçsuz bir denizim,
Dön arkan orman,bütün hataların merkezine sakın beni koyma !
Komikleştik iyice bir tek mantığım konuşmaz bu uğurda öl diyecek.
Herşeyini bırak buluta onunla kal ve bütün olanlardan sonra nasıl ‘mutluyum' diyecek.
Yoksa bugün umut bana olan saygını tozlu raflarda unut .
Ben düşünüpte yapmıştım kaf dağına konut ama bir iple çıka geldiğinde bir tekme koyup.
Nakarat (Mualif Matem):
Unuttuğun herşey bugün yaşansın ya da yaşandı ve bitti, daha kimleri sildim.
Ve bilen yok ne olup bittiğini bu kez kaldık kalemlerle, keşke şimdi ölsem.
Korktuğun herşey bugün yaşansın ya da yaşandı ve bitti, daha kimleri sildim.
Ve bilen yok ne olup bittiğini bu kez kaldık kalemlerle keşke şimdi ölsem.
Kaptan:
Gözünün gördüğüyle yaşıyor insan
Karanlık çağına ışık taşıyorsun bak
Küçük bir dünya ikimiz için kurulmuşken,
Hiç terettüt etmeden yıkıp da kaçıyorsun ya.
Durdurmak imkansız bi hal alıyor gidişinle
Gülerdin ya seni inan ki çok seviyorum gibisinden
Hata baştan sona ikimizde
Bunu dinliyorsanız eğer ki hak verin bi içinizden
Sana farklı bişey yazamam ki
İçindeki sevgi bensem azalan kim?
Anlaşmanın zor olduğunu söylesem
Ve kavga edip sövsem de sen yeterki bacadan gir.
Nakarat (Mualif Matem):
Uzaklarda bıraktın beni kabul et ellerine kaç kere küçülüp büyümüşüm ben? Düşün üşüdüm gel
Korktuğun herşey bugün yaşansın ya da yaşandı ve bitti, daha kimleri sildim.
Ve bilen yok ne olup bittiğini bu kez kaldık kalemlerle keşke şimdi ölsem ..