Τα βέλη είναι των Θεών,
τα τραύματα είναι των θνητών,
στα χέρια, στο βλέμμα, στο στόμα.
Με τις πληγές που κουβαλώ,
σε σένα θα αφιερωθώ
για πάντα, για τώρα, στα λίγα, σε όλα.
Ίσως η αγάπη να `ναι μίσος,
ίσως να `ναι ο θάνατος ο ίδιος,
όμως μια ζωή σε σένα καταλήγω.
Να το ξέρεις μάτια μου
θα χαθώ πριν φύγω,
θα χαθώ πριν φύγω.
Με τη βαθιά τη σαϊτιά,
με χτυπημένα τα φτερά,
γκρεμίζω του χρόνου τα κάστρα.
Εδώ στην άκρη της στιγμής
χαμένος είμαι νικητής,
σου είπα για πάντα και θα `ναι για πάντα.