Μιχάλης Παπαζήσης - Θεσσαλονίκη πόλη της αιώνιας ήβης Тексты

Είμαστε βαθιά ωραίοι
κι ας βουτάμε στα ρηχά
γύρω από κάτι ερείπια
γράφουμε τροχιά.

Κυκλοθυμικά τραγούδια
κι αργοφάγωμα ψυχής
όνειρό μου σε σοκάκι
θα ξημερωθείς

Την πορφύρα μην την κρύβεις
πόλη της αιώνιας ήβης
τα φιλιά σου ανάστησέ τα τα Βυζαντινά
για το διώκτη του θανάτου
που σκιρτάει στ’ άδυτά του
και για έρωτα χαμένο, κλαίει και πονά.

Το ζεϊμπέκικο μας μένει
για την ώρα την κακιά
που τα βάσανα μας πνίγουν
ετσιθελικά.
Στο βοριά και στο σκοτάδι
σπίρτο ξόδεμα για φως
να ξεχνάει που τον ξεχάσαν
τα 'πιε κι ο Θεός.