Έτσι που έγινε’ η ζωή
σαν γελοιογραφία
φοράω τσίγκινο βρακί
κι έναν ζουρλομανδύα
Διαβάζω τ’ άστρα τ’ ουρανού
και μαγικά βιβλία
και ταξιδεύω με το νου
σαν τον Προφήτ’ Ηλία
Έχω και μια αλλοδαπή
από την Τανγκανίκα
κοιμόμαστε σ’ ένα γιαπί
και την περνάμε γλύκα
Τρυπήσανε οι τσέπες μου
και δεν υπάρχει φράγκο
χορεύω ρούμπα το πρωί
και το βραδάκι μάμπο
Μαλλιά ως τον αστράγαλο
και γένια ως το γόνα
και γράφω στα παπούτσια μου
το νέο τον αιώνα
Ο άλλος τρέχει για δουλειά
και για υπερωρία
και στα εξήντα πέντε του
τελειώνει η μπαταρία
Τον κουβαλάνε τέσσερις
και τόνε πάνε τσάρκα
μα εγώ γλεντάω τη ζωή
μ’ ένα τσιγάρο τράκα