Δε θέλω από λύπη την αγάπη σου
κι ας είμαι πληγωμένο χελιδόνι,
μονάχος στο χειμώνα που με ζώνει
γυρεύω ζεστασιά κι όχι το δάκρυ σου,
όχι το δάκρυ σου, όχι το δάκρυ σου,
μα την αγάπη σου.
Ο οίκτος κι η αγάπη πηγαίνουν χωριστά,
θυσία και αγάπη αδέρφια αχώριστα.
Δε θέλω να με βλέπεις σαν απόκληρο
που τρέχει στη ζωή του και δε φτάνει,
να ξέρεις τι θυσίες έχω κάνει
γι’ ανθρώπους που με κάψανε και απορώ,
με κάψανε, με κάψανε ολόκληρο.
Ο οίκτος κι η αγάπη πηγαίνουν χωριστά,
θυσία και αγάπη αδέρφια αχώριστα.